Forma naturalnie ukształtowana

Nasze ćwiczenia inspirowane są cytatem z książki Andrzeja Pawłowskiego trafnie określającego rolę osób projektujących w dzisiejszym świecie. Stworzenie optymalnych warunków dla rozwoju człowieka oraz zabezpieczając go przed negatywnym wpływem postępującego rozwoju jest kluczowe dla komfort psychicznego.
Postanowiliśmy zaproponować kilka praktyk związanych z koncepcją Andrzeja Pawłowskiego „formy naturalnie ukształtowanej”; według jednego z jej założeń dzieło powstaje poprzez działania artysty połączone z działaniami przyrody. Chcemy połączyć je z praktykami medytacyjnymi korzystnymi dla psychiki z uwagi na zdolność redukcji stresu, poprawę uważności oraz umiejętność lepszego radzenia sobie z emocjami. Dążymy do opracowania działań wspierających rozwój wewnętrzny człowieka i pozwalających
jednocześnie stworzyć małe unikalne dzieła sztuki.

Wzrok
Podczas spaceru w naturalnym otoczeniu postaraj się znaleźć interesujące kształty. Możesz skupić się na geometrycznych kształtach, plamach kolorystycznych, kontrastach, strukturze, cieniach. Zanotuj zaobserwowane kształty, które są Ci najbliższe w formie szkiców lub fotografii. Opowiedz dlaczego zdecydowałeś się na taki wybór.


Oddech
Usiądź wygodnie na świeżym powietrzu, skupiając się na oddechu. Wykonuj synchronicznie z własnym oddechem ruchy pędzlem na papierze. Pozwól na swobodny ruch, reprezentujący naturalny rytm życia. Obserwuj, jak Twoje dzieło ewoluuje, jednocześnie skoncentrowany na oddechu i otaczającej naturze. Obserwuj, jak przelatujący ptak czy delikatny szmer liści wpływają na rytm Twojego oddechu, wzbogacając Twoje dzieło. Skup się na rytmach i formach, które powstają. Pozwól, by Twoja twórczość była manifestacją
synchronicznej harmonii pomiędzy Twoim oddechem, a otaczającym światem.


Dotyk
Znajdź kamień o interesującej dla Ciebie fakturze. Dotknij go, skup się na jego temperaturze, kształcie, fakturach. Następnie namocz go w kolorowej farbie, kawie, błocie. Przyciskając go dłonią do kartki papieru, pozwól, aby kamień swobodnie przemierzał po powierzchni.
Obserwuj, jak unikalna struktura kamieni tworzy abstrakcyjne wzory i tekstury na papierze.
Kontynuuj eksperymentowanie z kamieniem, tworząc dynamiczne ślady i kompozycje.

Słuch
Znajdź ciche miejsce na zewnątrz i zamknij oczy. Skoncentruj się na dźwiękach otoczenia, od śpiewu ptaków po szum liści. Zainicjuj prosty rysunek, reprezentujący dźwięki, jakie słyszysz. Pozwól, aby Twoje dzieło ewoluowało w zależności od tego, co słyszysz w danym momencie. To ćwiczenie integruje sztukę z pełnym doświadczeniem natury.

Rytm
Zaproponuj grupie, aby każdy wybrał drzewo, które go zaciekawi. Wczujcie się w swoje drzewo i zaobserwujcie jego każdy szczegół, np. wygięcie konara, ruch liści. Następnie poproś uczestników aby poruszali się w rytm swojego wybranego drzewa, starając się oddać jego charakter i energię. Po zakończeniu, każdy może opowiedzieć krótką historię związaną z wybranym drzewem.


Ruch
Stwórz prostą improwizację teatralną w plenerze, wykorzystując naturalne elementy jako rekwizyty i tło. Uczestnicy mogą stać się częścią otoczenia, a ich ruchy i dialogi powinny harmonizować z naturą. To wyjątkowe ćwiczenie integruje sztukę teatralną z otaczającym krajobrazem.


Autorki/autorzy: P. Janiszewska, S. Łabuś, M. Słowikowska, Z. Sekta