Instrukcja
Przed rozpoczęciem przygotuj kartkę i długopis w miejscu, które będzie
dla Ciebie wygodne. Usiądź tak aby mieć je w swoim zasięgu. Następnie zrób
trzy bardzo powolne wdechy jednocześnie całą swoją uwagę skupiaj na
tej czynności. Teraz weź do ręki narzędzie do pisania. Kluczem tego
ćwiczenia jest zasłonięcie lub zamknięcie oczu i nie otwierania ich aż do jego
zakończenia. Przyłóż długopis do kartki i zacznij kreślić w odpowiednim dla
siebie kierunku, nacisku, zamaszystości i ostrości linie, kreski, kropki. Mogą
pojawić się elementy wypełniania, kształty, postacie, słowa. Może zająć Ci
trochę czasu zanim zacznie pojawiać się ślad na papierze. Kiedy pojawi się
proces nie przerywaj go, pozwól sobie na działanie.
Prawdopodobnie przyjdą do głowy wewnętrzne pytania, dialog, uwagi,
nawet reakcje obronne. Uwaga: mogą pojawić się bardzo trudne emocje. W
dowolnym momencie możesz przerwać to ćwiczenie. Podczas całego
procesu nie wyobrażaj sobie efektu końcowego, bądź w tu i teraz, pozwól
narzędziu płynąć po papierze a myślom przelatywać. Po prostu im się
przyglądaj. Kiedy uznasz że zakończyłeś, odłóż narzędzie. Powoli zdejmij
opaskę.
Omówienie
Nie nadinterpretuj zanadto tego, co zobaczysz. Utworzony zapis jest
ekspresją wizualną ruchów mięśni poruszanych sygnałami umysłu. Można
to porównać do snów w których mózg porządkuje pewne informacje. To
działanie przez które umysł może trawić i przerabiać swoje myśli, nie będąc
kontrolowanym czy krytykowanym przez obserwatora jakim jesteśmy my
sami. Robiąc to bez zmysłu wzorku nie zmuszamy efektu końcowego dążąc
do niego podświadomie jako obrazu odbitego w umyśle. Przyzwyczajamy się
do stymulacji naszej twórczości poprzez narzędzie – medium.
Autorka: Natalia Zybowska
